W niniejszym poście omówię pokrótce regulację dotyczącą znowelizowanych przepisów ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w zakresie w jakim określają one wysokość zasiłku macierzyńskiego w tym jego minimalną wysokość.
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu niebędącemu pracownikiem stanowi przeciętny miesięczny przychód za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.
W sytuacji, gdy okres opłacania składek jest krótszy niż 12 miesięcy, pod uwagę brana jest średnia podstawa w tym krótszym okresie, co oznacza, że jeśli przedsiębiorca przystąpi do ubezpieczenia chorobowego, z zadeklarowaną najwyższą podstawą, na miesiąc przed narodzinami dziecka, podstawą wyliczenia zasiłku macierzyńskiego będzie tylko ten jeden miesiąc.
Innymi słowy jeśli przedsiębiorca opłaca składki na ubezpieczenie chorobowe krócej niż rok np. od podstawy wyższej niż zasadnicza to uzyska zasiłek naliczany od podstawy 60 proc. przeciętnego wynagrodzenia. Natomiast za każdy miesiąc opłacania składki od wyższej podstawy, otrzyma po 1/12 różnicy między zadeklarowaną podstawą a 60 proc. przeciętnego wynagrodzenia.
W przypadku gdy miesięczna kwota zasiłku macierzyńskiego pomniejszonego o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, obliczonego zgodnie z ust. 1-3, jest niższa niż kwota świadczenia rodzicielskiego, określonego w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 114, z późn. zm. 11) ), kwotę zasiłku macierzyńskiego pomniejszonego o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych podwyższa się do wysokości świadczenia rodzicielskiego. Minimalna wysokość zasiłku macierzyńskiego wynosi więc 1000 zł.
W przypadku, gdybyś potrzebował porady prawnej w powyższym lub też innym zakresie lub pomocy prawnej w zakresie poprowadzenia sprawy sądowej, zachęcam do kontaktu.
