Poczynając od 1 października 2017 r. ma nastąpić obniżenie wieku emerytalnego do 60 lat dla kobiet, oraz 65 lat dla mężczyzn. Zmiana niewątpliwie rewolucyjna dla wielu osób, rzutować będzie również na zwiększenie się liczby sporów z ZUS, a także z pracodawcami. Jakie problemy mogą wystąpić, o tym w niniejszym wpisie.
Przede wszystkim odpowiadając na pytanie, które sam sobie zadałem w tytule postu – tak, nastąpi zwiększona zachorowalność:) Nie jestem, co prawda lekarzem, mimo czytana podręczników medycznych w związku z przygotowywaniem odwołań od decyzji ZUS w sprawach rentowych (w sumie bardziej zgodnie z rzeczywistością – odwołań od decyzji komisji lekarskich ZUS), jednakże znam trochę prawo pracy i kobiety przed 56 rokiem życia, oraz mężczyźni przed 61 rokiem życia będą próbowali ,,dociągnąć” do okresu ochronnego, który w związku z nowelizacją rozpocznie swój bieg wcześniej.
A może ustawodawca zafunduje nam przepis przejściowy do art. 39 KP? Raczej nie, jak pokazują ostatnie inicjatywy legislacyjne interes pracodawców raczej nie jest priorytetem dla rządzących.
Bardzo możliwe, że pracodawcy w stosunku do pracowników, którzy w niedługim czasie otrzymają ochronę przed wypowiedzeniem umowy o pracę w związku z osiągnięciem wieku przedemerytalnego, podejmą działania w celu wypowiedzenia im umów o pracę, lub też w celu zastąpienia umowy o pracę umową cywilnoprawną.
W tym drugim przypadku, gdyby wymienione nastąpiło istnieją znaczne szanse, że możliwym jest ustalenie istnienia stosunku pracy w miejsce stosunku cywilnoprawnego, co łączyłoby się co do zasady z ochroną z art. 39 kp.
Warto zauważyć, że nawet pracodawcy, którzy mogą zastosować ustawę o ,,zwolnieniach grupowych” mogą jedynie złożyć pracownikom w w/w okresie ochronnym wypowiedzenie zmieniającego, jednakże z prawem do dodatku wyrównawczego.
I tu jedna ważna rzecz – jeśli pracownik otrzyma wypowiedzenie przed osiągnięciem wieku uprawniającego do ochrony przedemerytalnej, a stosunek pracy rozwiąże się już w tym okresie, to nie obejmuje go ochrona stosunku pracy. Przepis chroni bowiem pracownika przed wypowiedzeniem, a nie przed rozwiązaniem stosunku pracy.
Obserwując praktykę prawa pracy, pracownicy zapewne w owym gorącym okresie przejściowym ,,zachorują” przez okres nieco krótszy niż z art. 53 par. 1 KP, tak, iż wejdą w okres ochrony przedemerytalnej.
Być może będzie też tak, że niektórzy pracownicy będący w takiej sytuacji ,,zachorują” inni zaś nie. I np. pracodawca zwolni tych, którzy zostali (zostali, gdyż np. pracodawca powiedział, że ich nie zwolni:) ) z przyczyn niedotyczących pracownika.
I tu pojawia się kwestia kryteriów doboru pracowników do zwolnienia, może nie będą zasadne, a może ich w konkretnym przypadku w ogóle nie będzie?
Jest to o tyle istotne, a gra jest warta o tyle świeczki, iż w pierwszej kolejności pracownik ma prawo do przywrócenia do pracy i to jak wskazuje SN nawet w przypadku, gdy jego stanowisko zostało zlikwidowane.
Jedna decyzja ustawodawcy, a może wpływać tak istotnie na sytuację wielu pracowników. Mam nadzieję, że moi czytelnicy zarówno pracownicy jak i pracodawcy, przygotują się odpowiednio do owych zmian:) mając na uwadze w szczególności niniejszy post.
Powyższe informacje w zakresie dotyczącym planów obniżenia wieku emerytalnego podaje Dziennik Gazeta Prawna nr 139 z 20.07.2016 r.
W przypadku, gdybyś potrzebował porady prawnej w w/w lub też innym zakresie, albo też chciał zlecić poprowadzenie sprawy sądowej, w tym z odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, decyzji ZUS, KRUS, zachęcam do kontaktu.
