W nawiązaniu do wcześniejszego posta nowelizacja-przepisów-o-umowach-na-czas-określony w 2015 r. oraz zgodnie z obietnicą w nim zawartą przedstawiam poniżej skutki ewentualnego wejścia w życie nowelizacji przepisów kodeksu pracy w zakresie obecnie trwających umów o pracę na czas określony. Przy tym zachęcam się do zapoznania z powyższym postem w którym omówiłem najistotniejsze zmiany zawarte w nowelizacji przepisów.
W odniesieniu do osób, których umowy o pracę trwać będą w chwili wejścia w życie ustawy i które przed dniem wejścia w życie ustawy otrzymają oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę zastosowanie znajdą dotychczasowe przepisy.
W/w regulacja zachęcać będzie pracodawców do składania oświadczeń o wypowiedzeniu umów na czas określony przed dniem wejścia w życie przepisów ustawy. Jednakże dotyczyć ona będzie zapewne niewielkiej grupy pracowników.
Natomiast umowa o pracę na czas określony trwająca w dniu wejścia w życie nowelizacji, uznawana jest za pierwszą umowę na czas określony w myśl zmienionego art. 25(1) KP (czyli pierwszą z trzech dozwolonych umów na czas określony), a do limitu 33 miesięcy wlicza się okres od dnia wejścia w życie ustawy. Wcześniejszy więc okres zatrudnienia nie ma znaczenia – w myśl przepisów – dla przedmiotowego limitu. Teoretycznie więc dany pracodawca może zawrzeć np. nową umowę o pracę na czas określony 32 miesięcy, gdy poprzednia umowa kończyć się będzie w kilka dni po wejściu w życie ustawy.
Przedmiotowe przepisy budzą w mojej ocenie bardzo silne wątpliwości – co bowiem w przypadku, gdy zawarto wcześniej dwie umowy na czas określony, a po wejściu w życie ustawy zawarta jest trzecia umowa? Jak również należałoby odpowiedzieć na pytanie, czy liczenie owego limitu 33 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej nie będzie krzywdzące dla osób długotrwale zatrudnionych na podstawie umów na czas określony. W mojej ocenie dokonując interpretacji przepisów należy stosować wykładnię propracowniczą, tym nie mniej niewątpliwie wątpliwości w tym zakresie będą się pojawiać, przy tym pewną interpretację w/w przepisu już bym przyjął.
Ustawa reguluje również specyficznie sytuację osób podlegającej szczególnej ochronie stosunku pracy – przy spełnieniu jednak dodatkowych warunków.
Warto również wskazać, że na pracodawcach spoczywać będzie obowiązek dostosowania umów na czas określony (tych szczególnych umów których nie dotyczy limit zatrudnienia) oraz dokonania odpowiednich zawiadomień do właściwego okręgowego inspektora pracy.
Jeżeli zainteresował cię temat artykułu, zachęcam do kontaktu.
