Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 25 czerwca 2018 r., sygn. akt: III PK 107/17 przyjął do rozpoznania skargę kasacyjną sporządzoną w sprawie mojego klienta, jednym z zagadnień prawnych przedstawionych do rozstrzygnięcia było prawo do wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy.
Zgodnie z art. 47 Kodeksu pracy:
Przepis w swej treści wydaje się w pełni jednoznaczny. Zgodnie z nim jedynie w odniesieniu do pewnej kategorii pracowników przysługuje wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy (warto wskazać, że tu również pewne okresy są wyłączone).
Nie w każdym jednak przypadku, nawet gdy pracownikowi przysługuje szczególna ochrona stosunku pracy przewidziana w przepisach szczególnych, otrzyma on świadczenie za cały okres pozostawania bez pracy.
Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, Sąd Pracy może, rozstrzygając roszczenie pracownika, uwzględnić również to, że stanowi ono nadużycie prawa.
W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2013 r. II PK 208/12 wskazano, że: ,,Objęcie pracownika ochroną związkową bezpośrednio po podjęciu przez pracodawcę działań zmierzających do wypowiedzenia umowy o pracę z powołaniem się na przyczynę formalnie niezwiązaną z aktywnością związkową pracownika, nie oznacza w każdym przypadku nadużycia prawa do tej ochrony (art. 32 ust. 1 pkt 1 tej ustawy w związku z art. 8 k.p.).”
Warto wskazać, że w wyroku z 7 kwietnia 2011 r. (I PK 239/10) Sąd Najwyższy uznał, że w sprawie o odszkodowanie klauzula sprzeczności z zasadami współżycia społecznego z art. 8 k.p. nie może stanowić podstawy roszczenia, a jedynie może posłużyć oddaleniu powództwa, mimo że wypowiedzenie było niezgodne z prawem.
W przypadku zaistnienia tych przesłanek jedyną możliwością oddalenia ewentualnego roszczenia pracownika są tzw. zasady współżycia społecznego wskazane w art. 8 Kodeksu pracy.
Jak celnie zauważył Sąd Najwyższy: ,,Klauzule zawarte w art. 8 k.p. nie mają na celu przełamania ukształtowanego w danym przepisie wzorca normatywnego. Służą jedynie jego zmodyfikowaniu, jeśli wyjątkowo w danym układzie zdarzeń inne wartości okażą się dominujące. Indywidualizm ten nie narusza integralności paradygmatu wpisanego w daną normę prawną. Dlatego chybione jest głoszenie, że uprawnienie pracodawcy do rozwiązania umowy o pracę ma charakter bezwzględny, nie podlegający uchyleniu w żadnym przypadku.” (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 2017 r. I PK 178/16).
W sprawie, w której wniesiono skargę kasacyjną, rozpatrywane będzie (obok innych zagadnień prawnych) w szczególności to, jaki jest zakres stosowania owej klauzuli z art. 8 Kodeksu pracy.
Pomoc prawnika w sprawach o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy
W sytuacjach, gdy pracownik pozostaje bez pracy z przyczyn niezależnych od siebie, istotne jest zrozumienie, kiedy przysługuje mu wynagrodzenie za ten okres. Specjalizujemy się w tego typu sprawach, oferując wsparcie i doradztwo w zakresie prawa pracy. Warto wiedzieć, że przepisy prawa pracy w Polsce chronią pracowników, gwarantując im wynagrodzenie za czas nieobecności w pracy, jeśli wynika ona z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Na przykład, jeśli pracownik nie może wykonywać pracy z powodu awarii maszyn lub braku dostaw materiałów, ma prawo do otrzymania wynagrodzenia za ten czas.
Ponadto w przypadkach, gdy pracodawca nie jest w stanie zapewnić pracy z powodu ekonomicznych lub organizacyjnych przyczyn, takich jak restrukturyzacja firmy, pracownikowi również przysługuje wynagrodzenie. Nasza kancelaria pomaga w interpretacji przepisów, reprezentacji przed sądem oraz negocjacjach z pracodawcą, aby zapewnić, że prawa pracownicze są właściwie chronione i egzekwowane. Działamy też w związku z wieloma innymi sprawami, jak np. bezprawne zwolnienie pracownika na L4. Wspieramy w dążeniu do uzyskania jak najkorzystniejszego wyniku postępowania.
Do każdej sprawy podchodzimy indywidualnie. Analizujemy sytuację klienta i dostarczone przez niego dokumenty, a następnie przygotowujemy strategię działania.