Dyrektor Izby Skarbowego w Katowicach uznał, że świadczenia w postaci zakwaterowania, telefonu oraz Internetu, które pracodawca przekazał pracownikowi są opodatkowane i należy pobrać od nich zaliczkę na podatek dochodowych. Stanowisko takie potwierdził WSA, sprawa ostatecznie trafiła do NSA, który wskazał…
Poczynając od 1 października 2017 r. ma nastąpić obniżenie wieku emerytalnego do 60 lat dla kobiet, oraz 65 lat dla mężczyzn. Zmiana niewątpliwie rewolucyjna dla wielu osób, rzutować będzie również na zwiększenie się liczby sporów z ZUS, a także z pracodawcami. Jakie problemy mogą wystąpić, o tym w niniejszym wpisie.
Sytuacja jest niezwykle częsta w praktyce, pracownik nieobecny w pracy ponad 30 dni pierwszego dnia po stawieniu się w pracy składa wniosek o udzielenie mu urlopu. I tu bardzo ciekawe stanowisko zajął Sąd Rejonowy w Człuchowie (wyrok z dnia 10.03.2016 r., sygn. akt: IV P 107/15), ciekawe, gdyż pozostające w opozycji do ,,wiedzy powszechnej” dostępnej na portalach dotyczących spraw kadrowych…
Pierwsza myśl, która przychodzi do głowy (przynajmniej mojej) to odpowiedź negatywna. Pracownik nie może korzystać ze sprzętu służbowego do swych celów prywatnych, wszak, gdy dana rzecz jest służbowa powinna co do zasady być wykorzystywana do celów służbowych. Jednakże stanowiska takiego nie podzielił Sąd wydający sprawę w II instancji, zaś Sąd Najwyższy…
Nowe przepisy dotyczące milionów Polaków, jakie są większość z nas miała okazję przeczytać (dla przypomnienia przytoczę je w treści wpisu), przy tym przy ich interpretacji już w chwili obecnej pojawiają się wątpliwości. Przeczytaj więc niniejszy wpis i dowiedz się, kiedy zawarcie umowy o pracę na czas określony z obiektywnych przyczyn leżących po stronie pracodawcy jest uzasadnione?
,,Przepisy przepisami, a życie życiem” powiedział raz świadek zeznający w sprawie, w której miałem przyjemność występować. Głębia tej myśli towarzyszy mi często przy sporach pracowniczych, w to, których dość często okazuje się, że jest to prawda tylko w części. W odniesieniu do przedstawionego zagadnienia, w szczególności przy orzeczeniach z zakresu prawa pracy, można by powiedzieć ,,przepisy przepisami, a orzecznictwo orzecznictwem”. Nie mówię, że to źle, powiedziałbym nawet, że często dobrze, gdyż sędziowie SN wykazują często więcej rozsądku niż ustawodawca ale wracając do meritum…
Sąd Okręgowy w Szczecinie wyrokiem z dnia dzisiejszego (22.04.2016 r.) sygn. akt: VI Pa 25/16 zmienił na korzyść mojej klientki wyrok Sądu I instancji, wskazując w szczególności zgodnie z twierdzeniami apelacji, że ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej spoczywa na pracodawcy, a więc brak realizacji planów sprzedażowych (co można odnieść do innych z góry określonych efektów pracy) sam w sobie nie uzasadnia wypowiedzenia umowy o pracę. Jakim dokładnie zagadnieniem prawnym zajmował się Sąd, o tym w niniejszym poście.
Kodeks pracy ulega ostatnimi czasy częstym zmianom, z jednej strony jest strony jest to dobre zjawisko, gdyż zazwyczaj przepisy nie nadążają za praktyką prawa pracy, jednakże zbyt częste zmiany utrudniają pracownikom zorientowanie się w nowych przepisach. Proponowana zmiana to ,,dobra zmiana”, gdyż pracodawcom raczej nie zaszkodzi, a zlikwiduje patologię.
Sąd Najwyższy wydał bardzo ważną uchwałę, która w sposób jednoznaczny przesądza kwestię wpływu czasu uzyskania renty z tytułu niezdolności do pracy na istnienie lub też nie ochrony przedemerytalnej przed wypowiedzeniem umowy o pracę. Jakim dokładnie zagadnieniem zajmował się SN piszę w niniejszym poście.
Zgodnie z art. 39 Kodeksu pracy pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Przepis ten ma wiele niuansów, tym nie mniej zajmiemy się nim w kontekście art. 40 KP zgodnie z którym:
Przepisu art. 39 nie stosuje się w razie uzyskania przez pracownika prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.
Ochrona przedemerytalna więc w tym przypadku ulega wyłączeniu.
Sąd zadał SN następujące pytanie:
czy użyty w art. 40 Kodeksu Pracy zwrot “w razie uzyskania przez pracownika prawa do renty” dotyczy wyłącznie sytuacji, w której prawo to (na podstawie decyzji organu rentowego) zostało uzyskane w okresie ochronnym, o jakim mowa w art. 39 k.p., czy również w sytuacji, w której pracownik już to prawo nabył wcześniej i w dalszym ciągu jest uprawniony do renty.
SN wskazał, że termin powstania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy nie ma żadnego znaczenia. Innymi słowy:
Przepis art. 40 KP wyłącza stosowanie zakazu wypowiedzenia umowy o pracę, o którym mowa w art. 39 KP niezależnie od tego, czy uzyskanie przez pracownika prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy nastąpiło przed, czy w okresie ochronnym.
Bardzo często zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w mojej praktyce pojawiał się przy okazji kontroli ZUS (albo po dokonaniu zawiadomienia o zamiarze kontroli, a przed wkroczeniem do zakładu Inspektora) w zakresie sposobu wydatkowania środków z ZFŚS tj. czy wydatki te dokonywane były z zachowaniem kryterium socjalnego. Przy tym każda osoba zajmująca się ZFŚS obudzona w środku nocy powie, że środki z ZFŚS nie mogą być wydatkowane w zależności od kryterium dochodu pracownika ale od kryterium dochodu na osobę w rodzinie. I tu małe zaskoczenie, Sąd Apelacyjny w Szczecinie zajął nieco odmienne stanowisko i bardzo rozsądnie je argumentował o czym w treści artykułu.
